Birbirinden çok farklı altı bölümden oluşan İngiliz yazar D. M. Thomas’ın “Beyaz Otel” adlı yapıtı, postmodernizmin edebiyat alanındaki en başarılı örneklerinden biri sayılan ilginç bir romandır.
SÜHA SERTABİBOĞLU
Bir çınarın dallarında: “Benim Adım Kırmızı”
Orhan Pamuk’un romanları, edebiyatı araç değil amaç olarak gören, kimseye öğretmenlik taslamayan, insanların sekse zaaflarını, moda olmuş konuları kullanmak fırsatçılığından uzak, ille de bir amacı varsa „eğlendirmek“ olan yapıtlardır.
Bir tango-roman │ Mazi Kalbimde Bir Yaradır
İnsanları burgaç gibi saran, bunaltan sosyal, psikolojik baskılar cinsellik merceğinden bakıldığında daha bir çarpık, daha bir abartılı görünür. En vahşi duygular ve bunları bastırmaya çalışan en vahşi toplumsal baskılar yaşamın bu kesitindedir çünkü.
Bir kere daha düşünelim: “Hayatın Değeri”
John Harris’in „Hayatın Değeri“ adlı yapıtı, tıp etiği konusunda kamuya yönelik tek ve en önemli kitaptır. Etik ve ahlak konularında bir devrim niteliği taşır.
“Modernite ve Holocaust”
Zygmunt Bauman, “Modernite ve Holocaust” adlı incelemesinde Holocaust’un sorumluluğunu Almanlara, delilere, sapık katillere yükleyip olayın gerçek yüzünü görmemizi engelleyen basmakalıp imajı ortadan kaldırıyor.
Taklidi değil gerçeği arayan entellektüel
Kendisi de Filistin asıllı bir Amerikalı sürgün-entelektüel olan Edward Said, “Entelektüel; sürgün, marjinal, yabancı” adlı kitabında entelektüelleri ortak bir paydada toplar, bir “entelektüelküre” kavramı yaratır.
Bir roman ve bir yıkılışın hikayesi: Meyyale
„Meyyale“, II. Mahmut, Abdülmecit, Abdülaziz gibi hep dıştan, salt padişah kimliğiyle tanıdığımız kişileri bize bu kez içerden, saraydan, insan kimliğiyle tanıtan, objektif bakışıyla akları ve karaları silip açık ve koyu grileri gösteren bir roman.